De laatste dagen

De laatste dagen

De tijd vliegt, we zijn alweer begonnen aan onze laatste dagen hier. Die ochtend vertrekken we voor een rondje rondom/door de Sognefjord, een van de mooiste fjorden van Noorwegen. Het is een zonnige dag, wat de fjord alleen maar mooier maakt. Als eerste rijden we lang een houten kerkje. Er staat er hier in de omgeving een aantal. Ze zijn van hout en in de authentieke bouwstijl van vroeger gebouwd (zie foto). Helaas kunnen we er niet in.
We rijden door en gaan met een veerboot naar de overkant. Het is erg mooi om met een boot door de Fjord te varen. Er is verder geen zuchtje wind, wat de toch ook nog eens lekker aangenaam maakt. Voordat we van het verdere landschap kunnen genieten, rijden we eerst door de langste tunnel ter wereld, 25,5 kilometer lang. De tunnel is op een aantal plekken mooi verlicht, zodat we ons niet hoeven te vervelen. Aan de andere kant rijden we weer de mooie fjorden in. We stoppen onderweg vaak om van de mooie uitzichten te genieten. Af en toe rijden we ook over de berg in plaats van erdoor, en dan is het uitzicht nog mooier. Wat hier ook heel gebruikelijk is zijn dieren op de weg. We hebben om meerdere paarden, koeien en schapen moeten rijden. Ze liggen soms zelf op de weg te slapen en gaan ook niet weg voor de auto’s.
Aan het eind van de middag rijden we nog langs een gletsjers. Dit is de enige die vanaf de weg te bewonderen is. Terwijl wij daar in ons t-shirt lopen, kijken we tegen een enorme berg sneeuw en ijs aan. Dat is een apart gezicht.
Na het eten maken genieten we in ons huisje van het mooie uitzicht en maken de open haard aan. Wanneer het helemaal donker is, loop ik nog even naar buiten om te kijken voor het noorderlicht. Maar helaas, denk ik. Dan blijkt dat de verlichte hemel niet van de maan komt, maar van het noorderlicht. Alleen zit het achter de bomen. Een van onze nachtelijke expedities gaat weer beginnen. Ook deze nacht is het erg mooi, maar we moeten wat langer zoeken naar een mooie plek, omdat er overal bergen zijn. De strook licht is veel breder dan de vorige keer. Het overtreft niet onze eerste nacht, maar is zeker erg mooi. Helaas duurt het niet heel lang, omdat we een tijd hebben moeten zoeken voor een goede plek.
De volgende ochtend verlaten we dit gebied en rijden we verder naar Oslo. We rijden nog een tijdje door het mooie heuvelachtige Noorwegen, voordat we in het drukker gelegen gebied komen. Er is minder begroeiing en meer auto’s/mensen. We kunnen gelijk ook minder goed doorrijden en ik merk gelijk dat ik het noordelijke gebied waar we de afgelopen twee weken zijn geweest, ga missen. De plek met kleine dorpjes en veel natuur, en waar je meer rendieren tegenkomt dan tegenliggers.
Oslo is een drukke stad, maar niet extreem groot. Het land telt ook maar vijf miljoen inwoners. We gaan eerst naar een Vikingmuseum, waar we drie oude Vikingschepen kunnen aanschouwen. Deze zijn zo goed bewaard gebleven omdat ze begraven waren. Deze schepen dienden namelijk als lijkschip en werd samen met de overledene begraven in de grond. Na dit museum lopen we nog even snel door de stad. De stad is erg netjes, maar naar mijn idee ook niet heel bijzonder. Maar om echt een goede indruk te krijgen, hadden we langer moeten blijven. Maar omdat we nog iets verder door moeten rijden naar ons hotel, hebben we hier geen tijd voor.
De volgende dag rijden we door naar Malmö, een stad in het zuiden van Zweden. Rond lunchtijd komen we heir aan en gaan we naar de Ikea om te lunchen, daar moeten we toch een keer geweest zijn als we hier in dit land zijn. Raar genoeg is het vandaag pas de eerste keer dat we er een zien, in het noorden en midden van het land zijn ze namelijk niet.
’s Middags gaan we nog even de stad in. We parkeren bij het station, waar we gelijk de problemen die de laatste tijd zo spelen, met onze eigen ogen kunnen zien. We zien tientallen migranten zitten op een plek waar eerst een café zat, achter een afgezet stuk, samen met medewerkers van het rode kruis en beveiligers. Verderop zien we een tafel met etenswaren en de tekst welkom immigranten. Zweden is een gewillig land bij de immigranten, vanwege het soepele beleid. Toch blijft het raar en levert het nogal gemengde gevoelens op om dit zo te zien, en te weten dat er nog veel meer wachten aan de andere kant van het water.
We lopen snel verder de stad in en eten hier in een restaurant, terwijl we proosten op de afloop van onze vakantie, morgen rijden we namelijk terug naar Nederland.

De tijd is gevlogen. We hebben het vandaag gehad over de steden die we aan het begin van de reis hebben bezocht. Wat lijkt dat alweer zo lang geleden. Maar tegelijkertijd lijkt het gisteren dat we wegreden vanuit Noordwijkerhout. Het hoogtepunt van de reis was voor mij zeker Scandinavië. We zijn alweer plannen aan het maken om hier een keer in de winter terug te komen. We hebben het noorderlicht kunnen aanschouwen, meerdere keren zelfs, rendieren en elanden gezien en natuurlijk de Noordkaap bereikt. We hebben enorm mooi weer gehad, iets wat het landschap alleen maar mooier maakte. Ook hebben we geleerd dat werkelijk iedereen hier Engels spreekt, zelfs het oude vrouwtje van de souvenirshop spreekt gewoon Engels. Ik kan nog veel meer over deze landen vertellen, maar dat horen jullie wel als we terug zijn! Wij hebben in ieder geval erg genoten van deze reis en ik hoop dat we snel terug kunnen naar Scandinavië (maar dan in de winter).

Groetjes en tot in Nederland !