Het Paradijs

Dat klinkt misschien wat overdreven, maar als we de eerste ontmoeting met Finland vergelijken met het Oostblok, komt dat woord aardig in de buurt van de eerste indruk. Straten zien er netjes uit, gebouwen zien er netjes uit en de wegen zijn weer zoals we ze in Nederland gewend zijn. Welkom in Finland.

Het lijkt misschien alsof we erg negatief zijn over het Oostblok, maar dat is zeker niet zo. Er zit alleen zo een groot contrast tussen het Oostblok en de eerste indruk van Finland. Op zulke momenten vraag je je eigenlijk af hoe het mogelijk is dat er z’n groot verschil zit tussen deze gebieden. Welke worden gescheiden door niks meer dan een stippel lijntje op de kaart. Die overgang was van Duitsland naar Polen erg groot, evenals de overgang van Estland naar Finland. In het Oostblok zag je bij de nette gebouwen en wegen in 90% van de gevallen een “met hulp van de EU mogelijk gemaakt” bordje. Zou het dan toch zijn dat het Oostblok echt zo arm is? Aan de auto’s is het niet te zien, de Duitse merken zijn in grote getalen aanwezig. Aan de huizen ligt het ook niet, onze huizen zijn in Nederland over het algemeen toch echt kleiner. Of zou het dan toch aan de mentaliteit van de mensen liggen? Lastig om te zeggen, maar de tijd zal het leren.

Dan weer terug naar Finland, zoals ik hierboven al schreef, was de eerste indruk super. Eergisteren zijn we in het donker naar ons eerste hotel gereden, dus veel van het landschap hebben we niet gezien. Dit was een simpel hotel om even een nachtje te overbruggen. De dag erna gingen we snel verder naar ons eerste echte plekje. Omdat we natuurlijk helemaal naar boven moeten, was de eerste rit een flink stuk. De rit ging prima, wegen waren goed en het is hier heerlijk rustig. Het waren voor 1/3 snelwegen en de andere 2/3 waren tweebaanswegen waar je een ontspannen 100km/h mag rijden. Afgewisseld door af en toe een dorpje, met om de 20 km een flitspaal. Jawel, Finland staat er vol mee. Voor zover ging de reis super, daarom geloofden we het navigatiesysteem eigenlijk niet toen zij zei dat we voor de laatste 20km nog 45 minuten moesten rijden. Dat werd na 6 kilometer duidelijk, want de laatste 14 kilometer van de route moesten we afleggen over een degelijk Scandinavisch zandpad. Wees niet bang, zelfs deze zijn keurig onderhouden en als je het mij vraagt passen hier zeker drie auto’s met gemak langs elkaar heen. Voor mij geen straf dus, ook al was ik wel blij dat ik me auto iets aangepast heb voor deze omstandigheden. Steentjes en zand vliegen je namelijk om de oren wanneer je met een gangetje of 70 over die wegen rijdt. Toen we eenmaal het park hadden bereikt, stond daar een net mooi Fins huisje op ons te wachten waar we ons moesten melden om de sleutel in ontvangst te nemen. Ook dit vrouwtje sprak zeer goed Engels en wees ons vriendelijk de weg. Na een kort bospaadje gereden te hebben, kwamen we bij ons huis aan. Voor wat we daar zagen was maar één woord toepasselijk: Wow! Een ruim eigen huisje, met een privé sauna in een huisje ernaast, 10 stappen van een prachtig meer met een eigen roeiboot. We hebben snel onze spullen uitgepakt en zijn alles grondig gaan bekijken. Daarna moesten we nog even boodschappen doen. Helaas gaat dat ook op de Scandinavische manier, de dichtstbijzijnde supermarkt was 28 km terug. Oftewel, even van Noordwijkerhout naar Den Haag rijden voor de dagelijkse boodschappen. Toen de boodschappen waren gedaan en het eten naar binnen was geschoven, was het al rond 19.30 uur. Voordat we boodschappen gingen doen hadden we bij de receptie onze vuile was afgegeven om in de wasmachine te doen. Aangezien we toch een roeiboot hadden, en ik het lopen na vier steden wel een beetje zat was (aanvulling van Maaike: en ik vooral graag het bootje in wilde :P), zijn we in stijl naar de receptie geroeid. Na een half uurtje waren we weer terug en dan blijft er natuurlijk maar één ding over, de sauna!. Een echte Scandinavische sauna is natuurlijk geen stroom of infrarood sauna, maar een traditionele hout gestookte sauna. Dus hout pakken, kranten vinden en het vuur opstoken. Na een half uurtje was het kamertje heerlijk 50 graden. Voordat je de sauna in moet, is douchen verplicht. En dat weet elke Fin, dus die slimmeriken hebben in de badkamer van het huisje twee deuren gemaakt. En je raadt het al, de tweede deur ging dus naar buiten open, zo kan je snel naar de sauna na het douchen. Daarna was het alleen nog een kwestie van genieten…

Na anderhalf uur werd het toch wel erg warm en zijn we eruit gegaan. Toen we naar de lucht keken was het heel moeilijk te zien, maar het was er! De eerste keer noorderlicht. Ons huisje was gericht naar het zuiden, met een fel maanlicht, dus gingen wij op nachtelijke expeditie door het bos. Na een paar minuutjes lopen kwamen we namelijk bij een strandje gericht op het Noord-Westen. Hier was het licht al beter te zien, maar nog steeds niet heel fel, maar wel heel apart en mooi! Hopelijk gaan we dat nog vaker en hopelijk veel beter zien.

Vanmorgen was het de eerste dag dat we opstonden met regen. In de ochtend zijn we dus lekker bij het huisje gebleven. ’s Middags zijn we in de auto gestapt en de omgeving gaan bekijken. Erg veel interessante dingen, buiten de natuur om, zijn hier niet. Het is echt een gebied voor vissen, wandelen, watersporten, etc. Vanavond gaan we alle spullen weer inpakken en nog lekker even de sauna in. Morgen gaan we verder naar het Noorden, de thuisbasis van de kerstman is onze volgende tussenstop.