De Noordkaap, we zijn er!

Het is avond en we gaan dapper op pad om elanden te spotten. We rijden richting het noorden. De omgeving is weer heel mooi en we genieten volop. Ondertussen zijn we ook druk aan het zoeken naar de elanden. We zien veel rendieren maar helaas, deze avond blijkt niet succesvol met betrekking tot het spotten van elanden. Morgen weer een kans.
De volgende dag gaan we een stuk rijden. We hebben wat mooie dorpjes en plekken uitgezocht om geen te gaan. Eerst komen we bij een wat grotere plaats. Hoewel deze plaats niet heel bijzonder is, doen we wel wat informatie op bij het plaatselijke toeristencentrum en nemen we wat folders mee. Hier staat een plaatsje beschreven wat verder weg van de bewoonde wereld en bovenal ligt deze plaats vlakbij de Russische grens. Dus daar gaan we heen. Al snel houdt de normale weg op te bestaan en moeten we verder over een grindpad. Rond lunchtijd komen we aan bij het dorpje, waar toch nog 700 mensen wonen. Wij vragen ons steeds af wat deze mensen hier toch moeten doen. Je moet drie kwartier rijden voordat je überhaupt bij de bewoonde wereld komt en er is verder niets in het dorpje. Maargoed, wij lunchen met uitzicht op de plaatselijke houten kerk, die er erg leuk uit ziet. We hebben alleen geen drinken mee, dus gaan wat drinken bij de enige mogelijke plek hiervoor, een hotel met restaurant. Hier maken we een praatje met de eigenaar en leren we meer over de omgeving en het noorderlicht, welke we nog steeds hopen te zien de komende dagen!!
We besluiten verder te rijden naar de Russische grens. De weg wordt op een gegeven moment steeds slechter en we gaan al stuiterend verder. Het weer is prima en de zon verlicht het mooie landschap hier, waar we dan ook veel foto’s van maken. Maar na de gereden acht kilometer (zoals de eigenaar van het hotel ons vertelde), en nog twee voor de zekerheid, zijn we nog steeds niet bij de grens en komen we tot de conclusie dat we fout zijn gereden. We hebben ook geen gedetailleerde kaart en via de navigatie kunnen we niet goed zoeken, omdat hij de kleine wegen niet goed laat zien als je uitzoomt. We rijden terug naar het kruispunt en nemen de andere kant. Dan zien we na acht kilometer heel duidelijk dat we bij de goede plek tijd. Er staat een heel groot bord met stop, rijd niet verder! Zowel Finland als Rusland, twee landen die officieel nog steeds met elkaar in oorlog zijn, ze hebben namelijk alleen een wapenstilstand maar geen vrede, hebben een no-go zone van minimaal drie kilometer en om elke boom langs de grens zit een lint, en bij elke weg staat een bord met uitleg. Het is toch eigenlijk te gek voor worden. Ondanks de linten en het bord, rijden we toch verder (hoewel we straks niet met de smoes ‘ik heb het niet gezien’ kunnen aankomen…). We komen niet veel later aan bij een controlepunt en een groot hek. Er is hier verder niemand, waarschijnlijk wil hier niemand door (de officiële weg naar Rusland ligt namelijk iets lager). We besluiten maar weer terug te rijden na deze aparte ervaring.
Die avond gaan we eten in een restaurant, vooral Harry is erg benieuwd naar het rendieren vlees en ik neem een verse zalm. Allebei hebben we erg lekker gegeten. Na het eten gaan we weer een poging wagen. Via een weggetje wat we gisteren al hadden ontdekt komen we midden in de bossen uit. Het is ondertussen gaan regenen maar dat houdt ons niet tegen. We zijn ondertussen al een tijdje onderweg als we bijna de elanden voor ons op de weg missen, omdat we zo druk naar de zijkant aan het kijken zijn. Deze beesten zijn heel groot, maar ook enorm schuw, we kunnen zien dat er kleintjes bijzitten en daarna verdwijnen ze in de bossen. Maar onze missie is vanavond geslaagd!! Onze nachtelijke noorderlichtmissie is helaas wel mislukt en zullen we morgen weer hervatten.
Het is 1 september. De dag dat we naar de Noordkaap gaan! We rijden optijd weg bij het hotel. Ook vandaag regent het wat, maar we kunnen niet klagen, in de verte zien we al wat opklaringen. Het landschap waar we vandaag doorheen rijden is al wat verkleurd omdat de temperaturen wat lager zijn. Deze verkleuringen geven een heel mooi plaatje! Na niet al te lange tijd rijden we de grens met Noorwegen over. Het landschap van Noorwegen is veel heuvelachtiger en de begroeiing is nog lager. Zeker naarmate we dichter bij het noorden komen wordt het kaler. Onderweg komen we nog langs een militair vliegtuig, waar we net een F16 horen en deels zien opstijgen. Hierna verlaten we het grote land en komen we op het laatste schiereiland naar de Noordkaap. Hier moeten we nog zo’n 160 kilometer afleggen. Het landschap wordt steeds kaler, maar is ook erg mooi en apart. Wat we niet hadden verwacht is dat het hier nog steeds erg heuvelachtig is. Het ene moment zitten we op zeeniveau en het andere moment zitten we op driehonderd meter hoogte.
Naarmate we dichterbij komen, wordt het steeds kaler, tot er eigenlijk niets meer groeit. Er lopen af en toe wat rendieren, en we zien steeds kleine vissersdorpjes, maar verder is er helemaal niets. Allee twintig kilometer voor de Noordkaap is er een wat grotere plaats. We besluiten eerst naar ons hotel te gaan, tien kilometer voor onze eindbestemming, waarna we doorrijden naar ons doel van deze reis. Het aparte hier is ook dat het weer elk moment kan veranderen. Het ene moment regent het, het andere moment schijnt de zon en zien we de volgende bui in de verte aankomen, wat weer een mooie regenboog tot gevolg heeft, deze hebben we ook vaak gezien hier.
Na een behoorlijke klim met de auto, komen we dan eindelijk aan bij de Noordkaap: 71* 10’21”! Wat een aparte ervaring. Het is hier ondertussen vijf graden Celsius buiten en het waait hard! We kijken over de oceaan en zien waar we kijken ander weer. Links van ons is het mistig, voor ons ze zon, recht van ons regen met een regenboog. En natuurlijk het idee dat we op het noordelijkste puntje van Europa zijn, is heel apart. Na wat foto’s gaan we weer terug.
We kijken wat rond in het grotere vissersdorpje en gaan dan eten in ons restaurant bij het hotel. Harry vindt toch wel dat hij vis moet eten op deze plek en we genieten allebei van een lekker vers visje. ’s Avonds gaan we weer terug naar de Noordkaap in de hoop een zonsondergang te kunnen zien, helaas laat het weer dat niet toe en besluiten we terug te gaan.
Vannacht gaan we onze wekker zetten, in de hoop het noorderlicht te zien. Hij wordt vrij sterk vanavond, maar het nu erg bewolkt buiten… Laten we hopen dat we wat geluk hebben ^^

Groetjes